Naar buiten

Niet lang geleden zag je bijna alle kinderen na schooltijd in de speeltuin in de buurt om met vriendjes en vriendinnetjes te spelen of om bijvoorbeeld te voetballen op het grasveld of gewoon op de straat. Wanneer de kinderen uit school kwamen, drinken ze snel eventjes wat thuis en wilden ze zo snel mogelijk naar buiten om allerlei spelletjes te spelen met de kinderen uit de buurt. Dit deden zij dan totdat het tijd was voor het avondeten. Wederom gingen de kinderen eventjes naar huis om te eten, maar wanneer ze klaar waren, kwamen zij direct weer naar buiten. Vaak mochten de kinderen buitenspelen tot dat de straatverlichting aan ging buiten. Dat was het moment waarop de kinderen weer naar huis moest gaan. Wanneer kinderen nog niet oud genoeg waren om buiten te spelen, speelde zij vaak in de tuin met andere kindjes die ook nog niet echt buiten mogen spelen. Sommige kinderen hadden bijvoorbeeld leuke speeltoestellen in de tuin zoals een houten zandbak of een ander houten speeltoestel. Zo kunnen de kinderen toch leuk spelen maar was dit wel in een veilige omgeving. Kinderen die na het eten niet meer naar buiten mochten om te spelen, mochten na het avondeten dan eventjes televisie kijken of op de gameboy spelen. Vaak ging daarna de tv weer uit en was het tijd om te kleuren of met de poppen te spelen.

Tegenwoordig zie je steeds vaker dat de kinderen na school niet meer naar buiten gaan maar thuis lekker op de bank aan het playstationen zijn of een leuk programma willen kijken op de televisie. Vaak mogen zij de tablet lenen van hun ouders om hierop spelletjes te spelen. Dit zorgt ervoor dat kinderen te weinig bewegen en bovendien zorgt het ervoor dat de kinderen de ontwikkeling mislopen die je opdoet met het buitenspelen. Zo zullend de kinderen bepaalde karaktereigenschappen minder goed ontwikkelen en zal het motoriek van het kind ook minder goed zijn. Daarnaast zullen de kinderen sneller ziek worden omdat zij geen weerstand opdoen van het buitenspelen en hebben zij bijvoorbeeld minder empathisch vermogen omdat zij niet hebben leren omgaan met verlies.